WszystkieKarmisz bo jesteś położną - Położna Mamą

Karmienie piersią chociaż naturalne, to jednak nie zawsze bywa łatwe. Początki szybko zniechęcają młodą mamę a zbyt częste proponowanie mieszanki sprawy nie ułatwia. Mi udało się karmić długo swoje dzieci. No tak – położna, certyfikowany doradca laktacyjny, dziwne gdyby było inaczej. A myślisz, że maluch jak się rodzi to pyta o Twoje wykształcenie?

Przyznaję, że dużo kobiet nie otrzymuje odpowiedniego wsparcia na początkach swojej drogi laktacyjnej. Ale… nie żyjemy w średniowieczu i jeśli komuś naprawdę zależy, zrobi wszystko by swój cel osiągnąć. Nie chcesz karmić- jasne- przecież to tylko i wyłącznie Twoja sprawa. Ważne by dziecko nie było głodne. Ale jeśli wybór butelki zrzucasz, że wszyscy naokoło byli źli, nic Ci nie powiedzieli i nie byłaś przygotowana, to ja nie pozwolę, żeby w ten sposób obarczać wszystkich na około.

Skąd czerpać wiedzę?

Zacznijmy od szkoły rodzenia. To pierwsze miejsce, gdzie uzyskasz wiedzę na temat laktacji, dowiesz się jak wyglądają pierwsze doby, skąd wiedzieć, że dziecko się najada. Jeśli nic nie usłyszałaś na ten temat to znaczy, że niestety ale wybrałaś nieodpowiednie miejsce do przygotowania przedporodowego.

Są jeszcze różne książki i poradniki pisane przez specjalistów. Jasne, że nie polecam serwisów parentingowych gdzie znajdziesz wszystko -od tego jaki kolor samochodu wybrać przy 5 osobowej rodzinie, do dekoracji okna na święta. Ale jest parę osób z ,,branży” które dość często mówią o blaskach i cieniach karmienia naturalnego.

A poradnie laktacyjne? Fakt, nie w każdym mieście się znajdują, ale czasami warto pojechać ciut dalej. Raczej każdy ma dzisiaj dostęp do samochodu, a w większych miastach tego typu miejsca proponują nawet bezpłatną pomoc. Tak naprawdę jeśli masz dobrą położną środowiskową, to ona pomoże Ci w rozwiązaniu Twoich problemów.

Pomocy i źródeł, skąd ją czerpać jest wiele. W czym więc tkwi problem? Myślisz, że położna po cięciu cesarskim ma od razu litry mleka w piersiach a księgowa zaczyna produkcję po 3 dniach? Albo położnej maluch nie rani sutków, a polonistki mają to zagwarantowane. Rodząc dzieci jesteśmy na tym samym poziomie. Ja nie jestem wtedy medykiem- ja jestem kobietą, która tak jak Ty drży o to, żeby dziecko było zdrowe, martwi się czy wszystko pójdzie ok. Wręcz mój zawód może przeszkadzać, widziałam już naprawdę dużo i od razu wydaje mi się, że mnie również to spotka.

Nawet u położnych nie wszystko przebiega po myśli

Nie macie pojęcia jaką presję czułam na sobie, będąc w ciąży z bliźniakami. ,, Ale co, będziesz karmić piersią?”, ,,No ale chyba nie będziesz dawać butelki?” To były standardowe pytania. A mi po głowie krążyło…a jak urodzę za szybko, a jak stan nie będzie pozwalał przystawić długo, jak odruch ssania jeszcze nie będzie wykształcony? Czy będę miała siłę, żeby walczyć o kp? I co się stało? Maluchy urodziły się przedwcześnie, jednego nie można było wyciągnąć z inkubatora, drugi miał krótkie wędzidełko. Nie oszczędził przez to moich brodawek, a przecież jestem położną! Tak jak inne mamy, siedziałam w pokoiku laktacyjnym i stymulowałam laktację. Bo skąd masz mieć pokarm, jeśli maluch nie jest przystawiany. Piersi działają na zasadzie popytu i podaży. Jeśli podasz butelkę w nieodpowiednim momencie, dziecko naje się ze smoczka zamiast z piersi. W ten sposób ilość karmień naturalnych się zmniejsza, produkcja również hamuje.

Klasycznym przykładem jaki podaję dość często jest druga doba po porodzie, kiedy to ,,maluch budzi się do życia” i non stop chce być przy piersi. Nie chodzi już i jedzenie a wręcz o poczucie bliskości, bezpieczeństwa, zapach mamy. Gdy uprzedzam, że tak będzie i to że dziecko non stop ssie, wcale nie oznacza że jest głodne i nie wymaga dokarmiania – to co robi większość pacjentek- i tak idzie po butelkę. Błędne koło rozpoczyna swoją machinę.

Położna, psycholog, matematyczka…

Jestem położną, ale organizm mój jest taki jak matematyczki, fotografki, psycholożki, modelki…no dobra- modelki nie… Jego działanie jest takie samo, jak każdej z Was. Tylko ciężka praca i upór są gwarantem sukcesu. Nie raz spotykam na swojej drodze mamy, które walczą tak zawzięcie o każdą kroplę, że naprawdę należą im się ukłony. I idą małymi kroczkami, ale kroczkami w kierunku sukcesu. Często jest to droga bardzo wyboista, ale przy determinacji i odpowiednim wsparciu możesz karmić piersią. A jeśli nie piersią to odciąganym pokarmem z piersi. Droga podania jest mniej istotna, niż to co maluchowi podajemy.

Zanim podasz butelkę spróbuj wszystkich dostępnych opcji pomocy. Jeśli już naprawdę się nie uda, nie miej wyrzutów sumienia. Ważne, że próbowałaś. Jesteś bogatsza o nowe doświadczenia i może przy kolejnym dziecku inaczej to rozegrasz. Chyba gra jest warta świeczki?